Yapısal fetal anomali olgularının perinatal temel karakteristiklerinin organ sistemlerine göre karşılaştırılması

Amaç

Yapısal fetal anomalilerde en uygun doğum şekli konusu tartışmalıdır. Birçok anomali türünde vaginal doğumun kontrendike olmadığı konusunda veriler olsa da primer sezaryen (PS) doğuma farklı endikasyonlarla ve sıklıkla başvurulduğu bilinmektedir. Fetal anomali grupları, terme ulaşma veya preterm doğum ihtiyacı gösterme açısından da ciddi farklılıklar arzeder ve bunun temel mekanizmasının amniyotik sıvı dinamiği ile etkileşim olduğu düşünülür. Bu araştırmada PS ihtiyacı gösteren yapısal anomalilerde olguların ana karakteristiklerinin organ sistemlerine göre karşılaştırılması hedeflenmiştir.

Yöntem

Dokuz Eylül Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı’nın 1 Ocak 2007 ile 1 Ocak 2017 tarihleri arasında gerçekleştirmiş olduğu primer sezaryen (PS) doğumlara ait doğumhane kayıtlarından fetal anomali olgularının bir kohortu analiz edilmiştir. Çoğul gebelikler, sayısal ve yapısal kromozomal anomali olguları ve olgu sayısı iki veya daha az olan anomali türleri dahil edilmemiştir.

Bulgular

Dokuz ana kategoride 90 fetal anomali olgusunun doğum kayıtları analiz edilmiştir (Tablo 1 SB-48). En büyük anomali grubu kardiyovasküler sistem (KVS) anomalilerinden (n=23; %25.6) oluşmakta idi. Sezaryen doğumda en ileri ortanca gebelik haftası açık nöral tüp defekti (NTD) olgularında (39 hafta 1 gün), en küçük ortanca gebelik haftası ise (32 hafta 1 gün) non-immün hidrops fetalis olgularında saptanmıştır. Ortanca yenidoğan ağırlığı en yüksek grup akciğer ve toraks anomalileri (2.700 g) iken en düşük grup ise gastrointestinal sistem anomalileri (1.995 g) idi. Ortanca gebe yaşı en düşük olan anomali grubu açık NTD olguları (22 yıl) iken en ileri maternal yaş GİS anomalilerinde (33 yıl) saptanmıştır. Term doğum oranı en düşük anomali grubu GİS anomalileri (%28.6) iken akciğer ve toraks anomalileri olgularında ise en yüksek (%88.9) idi (p=0.023). GİS anomalileri açık NTD (p=0.004) ve akciğer-toraks anomalilerine (p=0.047) göre daha erken haftalarda doğum ihtiyacı göstermiştir. Karın ön duvarı defektleri (p=0.004) ve genitoüriner sistem anomalileri de (p=0.005) açık NTD olgularına görw daha erken haftalarda doğum ihtiyacı göstermiştir. Medyan yenidoğan ağırlıklıkları arasındaki farklılık ise sadece KVS ile açık NTD grupları arasında istatistiksel anlamlı düzeyde idi (3.100 g’a karşılık 2.645 g; p=0.032).

Sonuç

Amniyotik sıvı dinamiğini, içeriğini ve miktarını en çok etkileyen GİS anomalileri erken doğum ve düşük doğum ağırlıklı yenidoğan risklerinin en yüksek olduğu gruptur. KVS, açık NTD ve SSS olgularında ise preterm doğum ve düşük doğum ağırlıklı yenidoğan sıklığı diğer sistemlere göre daha düşüktür. Amniyotik sıvı dinamiğini etkileyen yapısal fetal anomalilerin takip planlamasında, erken doğum risklerindeki artış dikkate alınmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Perinatal sonuçlar, primer sezaryen doğum, yapısal fetal anomaliler.