Amaç
Konjenital toksoplazma enfeksiyonu, primer maternal enfeksiyonun plasenta yoluyla fetüse geçişiyle oluşur. Maternal enfeksiyonun meydana geldiği gebelik haftasına bağlı olarak fetüse geçiş değişkenlik gösterir. Gebelik haftası ilerledikçe fetüste enfeksiyon riski artar ancak enfeksiyonun ciddiyeti azalır.
Olgu
23 yaşında G2P1Y1 olan olgu kombine test risk artışı nedeniyle polikliniğimize yönlendirildi. İlk trimestr toksoplazma Ig M ve G negatif saptanan hastaya karyotipleme yapıldı. 18. haftada fetal anomali taraması normal olan hasta 19. haftada dış merkez toksoplazma IG M/G pozitifliği saptanması üzerine ikinci kez polikliniğimize başvurdu. Avidite istenerek spiramisin tedavisi başlandı. Avidite sonucu düşük olan hastaya amnion sıvısından toksoplazma PCR çalışılması önerildi ancak hasta kabul etmedi. Karyotip analizi normal olan hasta 24. haftada perikardial efüzyon, asit ve ince barsakta ekojenite artışı saptanması üzerine enfeksiyon hastalıklarına konsulte edildi. Enfeksiyon hastalıkları tarafından enfeksiyonun primer olarak gebelikte geçirildiği düşünülerek hastaya primetamin-sülfodiazin-folinik asit önerildi ve başlandı. Fetal MR’da unilateral posterior lateral venrikül artışı, ventriküler sistem yüzeyinde irregüler düzensizlik, ventriküler sistem yüzeyinden başlayıp parietal kortekse kadar uzanan porensefalik-şizensefalik kleft, şizensefali sahasında ve aynı hemisferde frontal kortekste karşı hemisferde parietal kortekste parankimal sinyal artışı gösteren sahalar ve aynı bölgelere uyan lokalizasyonlarda kortekste polimikrogrik patern mevcuttu. Hasta 39. gebelik haftasına kadar ultrason ile takip edildi ve 39. haftada sezaryan ile canlı bebek doğurtuldu. Yenidoğanda toksoplazma IgM pozitif saptandı. Postpartum 1. ay MR kontrolünde serebral hemisferde porensefali sahası, porensefali sahasında kalsifikasyon-mineralizasyona bağlı lezyonlar ve aynı saha yüzeyinde kortekste kuşkulu polimikrogyria sahası, lateral ventrikül trigonu asimetrik genişleme gözlendi. Yenidoğan pediatrik nöroloji tarafından takibe alındı.
Sonuç
Gebelikten önce ve ilk muayenede serolojik olarak toksoplazma testleri yapılmalıdır. Seronegatif gebelerde her trimesterde testler tekrarlanmalıdır. Maternal olası enfeksiyonun tesbiti halinde PCR ile fetal Toxo IgM’nin negatif olduğu belirleninceye kadar primetamin+folik asit+sülfadinazin tedavisi dönüşümlü olarak uygulanmalıdır. Amnion mayi örneklemesi kabul etmeyen gebelerde olası yan etkiler anlatılarak üçlü antibiyoterapi başlanması, gebeliğin ultrasonografik takibi akılcı bir yaklaşım olarak görünmektedir.
Anahtar Kelimeler
Konjenital toksoplazma, toksoplazma PCR, spiramisin.