İkinci trimester oligohidramnios vakalarında transabdominal amniyoinfüzyon: 34 olgunun analizi

Amaç

Oligohidramnios gebelik haftasına göre amnion sıvı miktarının azalmasıdır. Yeterli miktarda amnion sıvının olmaması fetüsun hareketi, büyümesi, akciğer gelişimi ve kord kompresyonu ile ilişkili olarak fetal kayıptan intrauterin asfiksiye kadar çeşitli komplikasyonlara sebep olabilir. Yaklaşık gebeliklerin %1’inde ikinci trimesterda oligohidramnios görülmektedir. Geçmişte erken başlangıçlı oligohidramnios çoğunlukla terminasyon sebebi olarak ortaya çıkmaktaydı. Ancak her ne kadar randomize kontrollü çalışmalar olmasa da, amnioinfüzyon ile amnion sıvı restorasyonunun en azından pulmoner maturite sağlanan kadar gebeliğin uzatılmasına faydası olduğuna dair çalışmalar mevcuttur. Biz bu çalışmada ikinci trimester oligohidramnios vakalarında amnioinfüzyon tecrübemizi sunduk.

Yöntem

Retrospektif yapılan çalışmada Ocak 2013 ve Mart 2015 yılları arasında Mustafa Kemal Üniversitesi, Perinatoloji Bölümünde ammnioinfüzyon yapılan hastalar tarandı. Hastaların tamamının amnioinfüzyon sonrası ultrasonografik anatomik değerlendirmesi mevcuttu. Hastaların yaşları, gravidaları, pariteleri, amnioinfüzyonun yapıldığı ve doğum yaptıkları gebelik haftaları kaydedildi. Hastalar aranarak bebeklerin perinatal sağ kalımı ile ilgili bilgi alındı.

Bulgular

Amnioinfüzyon yapılan 34 hastadan 6’sının takip bilgilerine ulaşılamadığı için, 1’inde amnioinfüzyon sonrası fetal anomali ve karyotiplemede Trizomi18 çıkması üzerine gebelik sonlandırıldığı ve 1 hastada 31. haftada amnioinfüzyon yapıldığı için çalışmadan çıkarıldı ve kalan 26 hasta çalışmaya dahil edildi. Ortalama hasta yaşı 29.2, gravida 2.9, parite 1.1 ve abortus sayısı 0.7 olarak bulundu. İşlem yapılan ortalama gebelik haftası 21.5 (15.3–27.2), amnion sıvı indeksi 2.1 (0.5–4), işlem sayısı 1.6 (1–5) ve ortalama doğum haftaları 26.4 (18–35.4) olarak bulundu. Hastaların takiplerinde, 4 hastaya işlem sırasında veya hemen sonrasında aktif amniyon sıvı gelişi olması üzerine hasta ve yakınlarının onamı alınarak terminasyon uygulandı. Dokuz fetüs doğumda ex oldu, 10 fetüsde canlı doğum oldu ve 2 fetüsde işlem sonrası kontrolde intrauterin ex olarak saptandı. Bir gebelikte abortus ile sonuçlandı. Canlı doğumların 6’sının perinatal dönemde kaybedildiği rapor edildi. Toplam 4 bebeğin canlı olduğu öğrenildi. Ortalama işlem ve doğum arasındaki süre 5.1 (0–17) hafta olarak bulundu.

Sonuç

Çalışmamızda ikinci trimester gebeliklerinde amnioinfüzyonun %18 oranında perinatal sağ kalım oranı ile ilişkili olduğu ve ortalama 5 hafta gebeliği uzattığı görünmektedir. 

Anahtar Kelimeler