Gebeliğin 13. haftasında tespit edilen Varicella zoster enfeksiyonu

Varicella Zoster virüs enfeksiyonu; kaşıntıyla seyreden kendine özgü spesifik veziküler lezyonlarla karakterize klinik bir tablodur. Gebelikte virüse maruz kalındığında konjenital varicella sendromu, maternal varicella pnömonisi ve mortal seyreden yenidoğan varicella enfeksiyonuna neden olması nedeniyle önem arz etmektedir. Yenidoğanda neden olduğu klinik seyir virüse maruz kalınan gebelik haftasıyla ilişkilidir. 21 yaşında, gravida 2, parite 1 olan ve 13. gebelik haftasında olan hasta; kliniğimize vücudunda döküntü olması şikayetiyle başvurdu. Alınanan anamnezinde 12. gebelik haftasında iken kendi çocuğunun su çiçeği geçirdiği öğrenildi. Yapılan fizik muayenesinde boynunda ve sırt bölgesinde varicella zoster enfeksiyonu ile uyumlu olduğu düşünülen kaşıntılı multiple veziküler lezyonlar izlendi. Yapılan obstetrik ultrasonografide 13 hafta ile uyumlu fetusta gross fetal anomali ayırtedilmedi. Enfeksiyon hastalıkları tarafından gebelik kategorisi B olan asiklovir tedavisi başlandı. Perinatoloji konseyinde görüşülen hastaya ultrasonografik takip yapılması planlandı. Varicella zoster virüsünün neden olduğu suçiçeği hastalığı solunum yolu ile bulaşan yüksek düzeyde bulaştırıcılığı olan ve kendine özgü cilt lezyonlarıyla tanısı konabilen kaşıntılı veziküler döküntülerle seyreden bir hastalıktır. Gebeliğin ilk 20 haftasında ya da doğumdan 5 gün önce veya 2 gün sonra virüse maruziyet ciddi feto-maternal komplikasyonlara yol açar. İlk iki trimesterda primer Varicella zoster enfeksiyonu saptanan gebelerde, olguların %25’inde intrauterin enfeksiyon görülmektedir. Enfekte fetusların da yaklaşık %12’sinde fetal gelişimin kısıtlanması, ekstremite aplazisi, nörolojik hasar ve oküler anomaliler gibi konjenital anomaliler beklenmektedir. Maternal bulaş olan olguların fetuslarının yaklaşık %0.91’inde konjenital varicella sendromu görülmektedir. Perinatal varisella enfeksiyonunda, annenin geçirdiği enfeksiyon ile doğum arasında geçen süre, VZV’ye özgü maternal Ig G geçişi için yeterli süre oluşturduğundan fetusa pasif antikor geçişi olmakta ve ağır hastalık gelişmemektedir. Gebelikte geçirilen su çiçeğinin yaklaşık %10–20’si yüksek mortalite ve morbidite ile seyreden maternal pnömoni ile komplike olmaktadır. Viral maruziyeti olan gebelere antiviral tedavi başlanmalı ve özellikle ateş ve pnömoni açısından yakın takip edilmelidir. Yenidoğan bebeklere antiviral tedavi başlanmalı ve Varicella zoster immünoglobulin yapılmalıdır.
 

Anahtar Kelimeler