Ağır hidrotorakslı fetüse torako-amniotik şant takılması ve postnatal kardiyo-pulmoner gelişiminin 3 yıllık takibi

Amaç

Fetal hidrotoraks nadir, doğal seyri sırasında spontan iyileşebileceği gibi hidops fetalise ve intraüterin fetal kayba yol açabilen oldukça riskli bir durumdur. Günümüzde fetal hidrotoraks tedavisinde torasentez ile genellikle şilotoraks karakterindeki efüzyon boşaltılmakta ve torako-amniotik şantlarla amniyotik alana drenaj sağlanmaktadır. Bu yazıda 19. gebelik haftasında ağır hidrotoraks, sol pulmoner hipoplazi saptanan fetüste, girişimsel olarak torasentez, torako-amniotik şant takılan olgu sunuldu ve postnatal 3 yıllık süreçte kardiyo-pulmoner gelişim süreci incelendi.

Olgu

28 yaşındaki annenin antenatal takiplerinde 19. gebelik haftasında izole, tek taraflı, mediastinal şiftin de geliştiği fetal hidrotoraks tespit edilmişti. Plevral efüzyon sıvısı önce 20. haftada ultrasonografi eşliğinde torasentez ile boşaltıldı ve sol hemitoraksta torako-amniotik şant takıldı. Aspire edilen sıvının şilotoraks olduğu tespit edildi. Etiyolojik araştırmada patolojik özellik belirlenmedi. Eşzamanlı USG ve fetal ekokardiyografik takiplerinde 23. gebelik haftasında hidrotoraksın, tek taraflı mediastinal şiftin yaparak tekrarlaması üzerinde ilk şantın fonksiyonel olmadığı düşünülerek ikinci bir torako-amniotik şant takıldı. Kısmi dengenin sağlanması üzerine takiplerinde plevral efüzyonunun persiste etmesi üzerine 35. haftada sezaryenle doğumu gerçekleştirildi. Doğum sonrası, solunum sıkıntısı ve sol akciğerin hipoplazik ve yeterli derecede genişleyememesi üzerine mekanik ventilasyon ve torakal drenaj yapıldı, diyet başlandı. Üç haftalık yenidoğan ünitesinde takip sonrasında hemodinamik ve solunumsal olarak stabilize olan yenidoğan, oral beslenme yeterli olması üzerine taburcu edildi. Ekokardiyografi ve telekardiyografi ile yapılan takiplerinde sol akciğer parankim yapısının oluştuğu ve bu gelişime paralel olarak sol pulmoner arterin ve pulmoner akımın normale geldiği izlendi. Ayrıca atriyal sitüsün solitüs, ancak kalbin dekstrokardi pozisyonu aldığı, PDAnın kapanmadığı belirlendi. PDAnın hemodinamik olarak etkin olması üzerine 2.5 yaşında amplatzer duct occluder 2 cihazı ile kapatıldı. Daha sonraki takiplerinde rezidüel şant saptanmadı.

Sonuç

Fetal hidrotoraks tedavisinde torasentez ve torako-amniotik şant takılması etkin, hayat kurtarıcı ancak palyatif bir tedavi yöntemidir. Hidrotoraks mayi genellikle şilotoraks içeriğindedir. Ağır formlarda pulmoner hipoplazi en önemli risktir. Hidrotoraksın kardiyak sitüs pozisyonunu maskeleyeceği göz önünde bulundurulmalıdır. Etkin ve yakın takip ile tekrarlayan durumlarda torasentezin yapılması ve ikinci şantın takılması, fetal akciğer gelişimini ve mortaliteyi belirler. 

Anahtar Kelimeler