Yenidoğan otopsileri: Tek merkez deneyimi (DÜZELTME)

Hatice Tatar Aksoy, Nurdan Uraş, Ömer Erdeve, Hatice Bayramoğlu, Sema Zergeroğlu, Uğur Dilmen, S.Suna Oğuz

Künye

Yenidoğan otopsileri: Tek merkez deneyimi (DÜZELTME). Perinatoloji Dergisi 2013;21(4):151 DOI: 10.2399/prn.13.0213010

Yazar Bilgileri

Hatice Tatar Aksoy¹,

Nurdan Uraş¹,

Ömer Erdeve²,

Hatice Bayramoğlu³,

Sema Zergeroğlu³,

Uğur Dilmen⁴,

S.Suna Oğuz¹

Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı, Eğitim ve Araştırma Hastanesi Neonatoloji Kliniği- Ankara TR
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Neonatoloji Bilim Dalı- Ankara TR
Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Patoloji Bölümü- Ankara TR
Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı- Ankara TR

Yazışma Adresi

Hatice Tatar Aksoy, Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı, Eğitim ve Araştırma Hastanesi Neonatoloji Kliniği- Ankara TR, [email protected]

Yayın Geçmişi

Gönderilme Tarihi: 21 Mayıs 2013

Kabul Edilme Tarihi: 08 Ağustos 2013

Çıkar Çakışması

Çıkar çakışması bulunmadığı belirtilmiştir.

Dergimizin 2013 yılı ikinci sayısında “Yenidoğan otopsileri: Tek merkez deneyimi” (2013;21:53-59) başlığı altında yayınlanmış olan makalede İngilizce özetin hatalı yayımlanmasından dolayı makalenin ilk sayfasını tekrar yayımlıyoruz. Durumu bilgilerinize sunar, yapılan hata nedeniyle özür dileriz.

Amaç

Yenidoğan otopsileri, sağlık politikalarının değerlendirilmesinde önemli olan perinatal mortalitenin sebeplerinin belirlenmesinde yol göstericidir. Yenidoğan otopsisi, kadın doğum ve klinik genetik uzmanı, pediatrist ve patologdan oluşan bir ekip işidir. Çalışmamızda, ünitemizde 2 yıllık süreçte meydana gelen neonatal ölümlerde yenidoğan otopsisinin yeri, otopsinin, ölüm nedenini kesinleştirme ve/veya değiştirmede etkili olup olmadığı incelenmiştir.

Yöntem

Ünitemizde Ocak 2009 - Aralık 2010 tarihleri arasında otopsi izni alınan 38 hastanın demografik özellikleri, klinik ve patolojik tanıları retrospektif olarak incelendi.

Bulgular

Belirtilen tarihler arasında 7055 hasta yenidoğan yoğun bakım ünitesine yatırılmış, 404 hasta kaybedilmiş (%5.7) ve bunların 38’inden (%9.4) otopsi izni alınmıştır. Bu hastaların 15’i (%39) kız, 23’ü (%61) erkekti. Otopsi yapılan yenidoğanların %60’ı prematüre idi. Hastaların ortanca gebelik haftası 32 (22-41) hafta bulundu. Hastaların ortanca ölüm süresi 4 (0-80) gün idi. Cinsiyete göre gruplandırıldığında ölüm süresi arasında istatistiksel anlamlı bir fark saptanmadı. Erkek bebeklerde prematürite oranı belirgin olarak yüksekti (p=0.001). Klinik tanı patolojik tanı ile %83 oranında uyumlu idi. Klinik ve patolojik tanıların %60’ını kardiyovasküler anomali, diyafram hernisi, perinatal asfiksi ve prematürite oluşturmakta idi. Otopsi ile 2 olguda pnömoni tanısı konuldu. Bu olguların sadece birinin plasentasında koryoamniyonit tespit edildi.

Sonuç

Ülkemizde neonatal mortalitenin düşürülmesi için neonatal otopsi oranları arttırılmalı, neonatal otopsinin ülke genelinde yaygınlaşması için ekip çalışması yönündeki eğilimlerin yaygınlaştırılması ve geliştirilmesi gereklidir.

Anahtar Kelimeler

Yenidoğan otopsileri, mortalite, yoğun bakım.