Online ISSN
1305-3132
Yayın Dönemi
1993 - 2021
Editor-in-Chief
Cihat Şen, Nicola Volpe
Editors
Daniel Rolnik, Mar Gil, Murat Yayla, Oluş Api
İkiz eşi mort fetuslu gebelerin değerlendirilmesi: 5 yıllık klinik deneyimimiz. Perinatoloji Dergisi 2013;21(3):57 DOI: doi:10.2399/prn.13.S001082
Ahmet Barışçıl, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Diyarbakır TR,
Gönderilme Tarihi: 10 Eylül 2013
Kabul Edilme Tarihi: 10 Eylül 2013
Çıkar çakışması bulunmadığı belirtilmiştir.
Kliniğimize refere edilip, doğumu gerçekleştirilen 26 ikiz eşi mort fetuslu (İEMF) gebelerin maternal ve fetal sonuçlarının incelenmesi amaçlanmıştır.
Çalışmamızda Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum servisine Temmuz 2008-Haziran 2013 tarihleri arasında başvuran İEMF’li 26 hasta dosyası retrospektif olarak incelendi. Hastalara ait yaş, gravida, parite, yaşayan çocuk sayısı gibi demografik veriler, doğumdaki gestasyonel haftalar, doğum şekileri, yenidoğan ağırlığı ve boyu, 1.-5. dk APGAR skorları irdelendi.
Çalışma süresince kliniğimizde 13.782 doğum olduğu gözlendi. İEMF insidansı %0.2 olarak tespit edildi. Hastaların ortalama yaşı 31.2 (minimum-maximum sırasıyla 25-44), gravidası 3.4±0.7, paritesi 2.2±1.1, yaşayan fetuslarda ortalama gebelik haftası 32.7 (minimum-maximum sırasıyla 26-36), İEMF’lerin ortalama gebelik haftası ise 24.1 (minimum-maximum sırasıyla 19-31) idi. Hastalardan 21’i dikoryonik diamniyotik, 4’ü monokoryonik diamniyotik, biri ise monokoryonik monoamniyotik idi. Hastaların hepsine tam kan sayımı, biyokimyasal parametreler ve koagulasyon paneli takibi yapıldı. Hiçbir hastada koagulasyon parametrelerinde anormallik gözlenmedi. Altı hastanın (%23.3) yardımcı üreme teknikleri (YÜT) ile gebe kaldığı gözlendi. Onaltı hasta (%61.5) sezeryan seksiyo ile 10 hasta (%38.5) ise spontan vaginal yolla doğurtuldu.
Yeni doğanların doğum ağırlıkları, yaşayan fetüslerde ortalama 2142.5±648.8 gram, İEMF’lerde 672.6±455.3 gram idi. Ortalama 1. ve 5. dakika APGAR skorları 6.4 ve 7.8 idi. Yenidoğanların sekizinde postpartum dönemde yoğun bakım gereksinimi olduğu gözlendi.
İEMF; maternal ve yaşayan fetus için gebeliği komplike edebilecek bir patolojidir. Perinatal dönemde çoğul gebelikler değerlendirilirken plasentasyona, koryonisite ve amniyonisiteye dikkat edilmelidir. Monokoryoniklerde erken dönemde fetal kayıp olabileceği, dikoryoniklerde ise terme kadar konservatif takip yapılabileceği unutulmamalıdır. Doğum şeklinde aile beklentisi ve obstetrik endikasyonlar göz önünde bulundurulmalıdır.
Çoğul gebelik, koryonisite, amniyonisite, maternal ve fetal sonuçlar.
Makale Türü Bildiri Özeti |
Sayfalar 57 |
Künye |
Perinatoloji Dergisi 2013; 21 (Suppl) |
DOI doi:10.2399/prn.13.S001082 |
PDF Olarak İndir |