Gestasyonel Diabetes Mellitus olgularında tiroid Hormon değişiklikleri: Ön çalışma

Amaç

Gestasyonel Diabetes Mellitus olgularında tiroid hormonlarını araştırarak, tiroid fonksiyon bozukluğu olup olmadığını saptamak.

Yöntem

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum ABD'nda, 50 gram glukoz tarama testi ve 100 gram oral glukoz tolerans testleriyle tanı konulan 25 Gestasyonel Diabetes Mellitus ve 21 sağlıklı gebeden oluşan kontrol grubunda, tiroid stimulan hormon, serbest ve total tiroksin ve triiodotironin düzeyleri araştırıldı.

Bulgular

Ortalama tiroid stimulan hormon ve serbest triiodotironin düzeyleri çalışma ve kontrol gruplarında normal düzeylerde olmakla birlikte, çalışma grubunda, kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu. Total tiroksin ve triiodotironin ve serbest tiroksin düzeyleri her 2 grupta normal sınırlarda bulundu ve aralarında anlamlı fark saptanmadı. Serbest triiodotironin düzeyi ile 50 gram glukoz tarama testi, oral glukoz tolerans testi açlık, 1., 2. ve 3. saat kan şekeri düzeyleri arasında korelasyon saptandı.

Sonuç

Çalışmamızda, Gestasyonel Diabetes Mellitus olgularında tiroid fonksiyon bozukluğu olduğu fakat, sonuçların li-teratürdeki çalışma sonuçlarıyla ters olması nedeniyle, bu bozukluğun nasıl olduğunu ortaya çıkarmak için TRH testi, insülin rezistansı ile TRH arası ilişkiyi araştıran dinamik testler gibi çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler

Gestasyonel Diabetes Mellitus, tiroksin, triiodotironin

Giriş

Tip I ve tip II Diabetes Mellitus olgularında Tiroid Stimulan Hormon (TSH) ve tiroid hormonları düzeylerinin düşük olduğu ve kan şeker seviyesinin düzelmesiyle, tiroid hormon düzeylerinin düzeldiği iddia edilmektedir (1-3). Hipotiroidi olan gebelerde Gestasyonel Diabetes Mellitus olgularında tiroid hormon düşüklüğü olması gerektiğini düşündürmektedir. Bu çalışmanın amacı, Gestasyonel Diabetes Mellitus olgularında tiroid fonksiyonlarını araştırmak ve GDM ile tiroid hormonları arasındaki ilişkiyi tartışmaktı.

Yöntem

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum ABD'nda tanı konulan ve tedavi edilen 25 GDM olgusunda tiroid fonksiyonları araştırıldı. GDM tanısı, 50 gram glukoz tarama test sonucu 140 mg/dl'nin üzerinde olan olgulara yapılan 100 gram OGTT sonucu en az 2 değerin normalin üzerinde olması ile konuldu (Açlık 105 mg/dl, 1. saat 190 mg/dl, 2. saat 165 mg/dl, 3. saat 145 mg/dl). GDM tanısı konulduktan sonra, 30-32 kcal/kg olacak şekilde diyet ile kan şeker düzeyi kontrol altına alınmaya çalışıldı. Diyet ile kan şekeri kontrol edilemediğinde insülin tedavisine geçildi.

Bulgular

GDM olgularının hepsinde, tanı konulduktan sonra TSH, Serbest ve Total triiodotironin ve T4 düzeyleri araştırıldı.50 gram glukoz tarama test sonucu 140 mg/dl'nin altında olan 21 gebe ile kontrol grubu oluşturuldu ve tiroid hormon düzeyi karşılaştırıldı. İstatistiksel analiz, t testi ve korelasyon analizi ile yapıldı.

Tartışma

Gestasyonel Diabetes Mellitusda tiroid fonksiyonlarının nasıl değiştiği bilinmemektedir, bu konuyla ilgili yapılan çalışma yoktur. Tip I ve Tip II diabetiklerdeki tiroid hormon değişiklikleri, hipotiroidizmde GDM in-sidansında artış olduğunu gösteren bir çalışmanın var-lığı ve insülin salınımının TRH salınımını artırdığını göstermesi bizi bu konuyu araştırmaya itmiştir.
Tip I ve Tip II diabetes mellitusdaki tiroid hormon değişikleri ile ilgili yapılan ilk çalışmalarda TSH salını-mı ve bazal TSH düzeylerinin azaldığı, iyot 131'in hormon prekürsörlerine bağlanması, tiroglobulin hidrolizi ve iyot 131'le işaretlenmiş iyodotironin salınımının azaldığı bildirilmiştir (1-3,5). Diabetes mellitus olgularında hipotalamohipofizer aksta bozukluk olduğu, kan şekeri düzeltildikten sonra T3 ve T3/T4 oranının yükseldiği, rT3'ün azaldığı, T4'ün T3'e tiroid dışı organlarda dönüşümünün artığı bulunmuştur (6). Glisemi normal olan gebelerde, tiroid hormonları normal sınırlardadır (7).
Hipotiroidi olan gebelerde GDM ve preeklamsi insidansı yüksektir (4). Tirotoksikoz olan gebelerdeki tiroid hormon düzeyleri çok yüksek olmakla birlikte, beraberinde DM olduğunda tiroid hormon düzeyleri, DM olmayan gruba göre düşüktür (8).
Bu mekanizmalar ile düşünüldüğünde, GDM olgularında tiroid hormonlarının düşük olarak bulunması beklenmektedir. Çalışmamızın sonuçları bu beklenti ile uyumlu değildir. İnsülin ve TRH ilişkisini araştıran bir çalışmada, insülinin, paraventriküler nukleusta nö-ropeptid Y salınımını inhibe ederek CRH salınımını ar-tırdığı bulunmuştur (9). Çalışmamızda, ST3 ve TSH'nın yüksek bulunması ve ST3'ün 50 ve 100 gram glukoz verilmesi ile elde edilen kan glukoz düzeyleri ile ko-relasyon göstermesi, GDM'deki insülin rezistansı ve hiperinsülinemi varlığı ile açıklanabilir.

Sonuç

Çalışma ve kontrol grubunun demografik ve obstetrik özellikleri tablo l'de gösterilmiştir. 2 grup arasında, ortalama yaş, gebelik ve doğum sayısı, gebelik haf-tası açısından fark yoktur. Her 2 grubun tiroid hormon sonuçları tablo 2'de gösterilmiştir. Ortalama TSH ve ST3 düzeyleri her 2 grupta normal düzeylerde olmakla birlikte, çalışma grubunda, kontrol grubuna göre is-tatistiksel anlamlı olarak yüksek bulundu. TT4, TT3, ve ST4 düzeyleri her 2 grupta normal düzeylerde bulundu ve aralarında fark saptanmadı. Korelasyon ana-lizi sonuçları tablo 3'de gösterilmiştir. ST3 düzeyi ile, 50 gram glukoz tarama testi, OGTT açlık, 1., 2. ve 3. saat arasında korelasyon saptandı. TSH ve OGTT 2. ve 3. saat sonuçlan arasında korelasyon vardı. TSH ve ti-roid hormonları ile HbAlc ve Fruktozamin arasında korelasyon bulunamadı.

 

Kaynaklar

1. Burman KD, Diamond RC, Harvey GS, O'Brıan JT, George CP, Bruton J, Wright TD, Wartofsky L. Glucose modulation of alterations in serum iodothyronine concent-rations induced by fasting. Metabolizm 28: 291,1979-
2. dami S, Ferrari M, Galvanini G, Cominacini L, Bruni F, Pelloso M, L. Casevo C. Serum thyroid hormone con centrations and weight loss relationships in eight obese women during semistarvation. J Endocrinal Invost 2:271, 1979.
3. Vagenakis AG, Portray GI.O'Brian JJ, Rudolph M, Arky RA, Ingbar SH, Braxerman LE. Effect of starvation on the production and metabolism of thyroxine and triiodothy ronine in euthyroid obese patients. J Clin Endocrinol Me- tab 45: 1305, 1977.
4. Vojuodic LJ, Sulovic V, Milacic D, terzie M. The course and outcome of pregnancy in pregnant women wiht hypothyroidism. Srpski Archiv celokupno Lekarstvo 121:62, 1993. 5. Brown TJ, Bromage NR; Matty A. Thyroxine levels instreptozotocin-insulin and glibenclamide treated rats. J Endocrinol 68:21, 1976.
6. Suzuki Y, Nonno M, Gemma R, Tamaka I, Teminato T, yoshimi T. The mechanism of thyroid hormona abnor malities in patients with diabetes mellitus. Nippon Na- ibunpi Gakkai Zasshi 70:465,1994.
7. Bartalena L, Cossu E, Rasso L, Velluzzi F, Loviselli A, Ci- rillo R, Martino E. Relationship between nocturnal serum thyrotropin peak and metabolic control in diabetic pati ents. J Clin Endocrinol Metab 76:983, 1993-
8. Hosojimo H, Miyauchi E, Okada H, Azukizama S, Mori- moto S. HLA antigens in thyrotoxic patients with overt diabetes mellitus. Nippon Naibunpi Gakkai Zasshi 667: 811, 1991.
9. McCarty MF. Central insulin may up-regulate thyroid ac tivity by suppresing neuropeptid Y release in the paraventricular nucleus. Med Hypotheses 45:193,1995.

	Dosya / Açıklama
	Tablo 1 Olguların Demografik ve Obstetrik Özellikleri
	Tablo 2 Çalışma ve Kontrol Grubu Olgularının Tiroid Hormon Sonuçları
	Tablo 3 Tiroid Hormonları ve GDM Değerlendirme Kriterleri Arasındaki korelasyon Katsayısı Değerleri