Non-immün hidrops fetalis olgusu ve intrauterin transfüzyon: Olgu sunumu

Hidrops fetalis, fetüsün vücut boşluklarında sıvı toplanması ve yaygın yumuşak doku ödemine
yol açan ekstravasküler kompartımanda aşırı sıvı birikimidir. NİHF etiyolojisinde kromozom anomalileri, kardiyak yapısal malformasyonlar, aritmiler, fetal anemi ve TORCH enfeksiyonlarının sık görüldüğü mortalitesi yüksek bir tablodur. Gravida 2, parite 1 ve bir adet normal doğum öyküsü olan hasta kliniğimize ilk kez gebeliğinin 12.haftasında kombine test yaptırmak üzere başvurdu. Akraba evliliği yok ve kan grubu A Rh(+) idi. Kombine test sonucu 1/10000 olarak sonuçlanan hastanın bir ay sonraki kontrolünde gebeliğin 17. Haftasında yapılan ultrasonografisinde barsak hiperekojenitesi ve sol ventrikülde intrakardiak ekojen fokus saptanması üzerine hastaya karyotipleme amacı ile amniyosentez yapıldı. TORCH taraması yapıldı ve negatif olarak sonuçlandı. Karyotip sonucu normal olarak gelen hastaya fetal ekokardiyografi yapıldı normal olarak değerlendirildi. Hasta gebeliğinin 27. haftasında kliniğimizde tekrar görüldü. Barsak hiperkojenitesinin persiste ettiği ve ek olarak intraabdominal serbest sıvı birikimi gözlendi. Nukhal fold 8,3mm olarak artmış ölçüldü. Umbilikal arterde enddiastolik ters akım saptandı. Scalp ödemli idi ve cilt kalınlığı 8mm olarak ölçüldü. Fetal ekokardiyografide kardiyomegali izlendi. Triküspit septal kapakta 117cm/sn rejurjitasyon akımı izlendi. İndirek Coombs testi negatif olarak sonuçlandı. Parvovirus taraması negatif olarak raporlandı. Anatomik taramada ek bir anomali izlenmedi. Tetkiklerin sonuçlanması için geçen 5 günlük süre zarfında fetus hızlı bir şekilde hidropsa ilerledi ve batında yaygın asit gelişti, plevral efüzyon başladı ve cilt altı ödem gelişti. Hastaya 25mg/gün dozundan digoksin başlandı. Fetal kalp atımının 188/dk olması ve MCA’da peak sistolik velositenin53cm/sn (1,57 MoM) olarak ölçülmesi üzerine hastaya fetal anemi nedeniyle intrauterin transfuzyon planlandı. 250cc 0 Rh negatif, ışınlanmış, lökosit filtre edilmiş, CMV negatif, %80 hematokritte eritrosit süspansiyonu hazırlandı. İşlem öncesi fetal hematokrit değeri 21 olarak sonuçlandı. Hasta için 180cc eritrosit suspansiyonu ile fetal intravasküler transfüzyon yapıldı. İşlem sonrası fetal hematokrit 54’e yükseldi,MCA’de peak sistolik velosite 0,82 MOM olarak ölçülüp belirgin olarak azaldığı gözlendi, fetal taşikardi geriledi. Hastaya 25mg/gün digoksine devam edildi. İşlem sonrası ilk 20 saatte fetal kalp atımları normal seyreden hastanın 21. saatte bakılan fetal kalp atımı negatif olarak izlendi.Bunun üzerine gebelik vajinal yoldan termine edildi. Non immün hidropsta sıklıkla neden bilinmemektedir. Bu olgularda detaylı bir anatomik tarama ve fetal kardiyak incelemenin ardından fetal anemiye yönelik değerlendirme yapılmasında fayda vardır. Subgrup kan uyuşmazlıkları ya da başka nedenlerle ortaya çıkan bir fetal anemi etyolojik neden olabilir. Bizim olgumuzda olduğu gibi her ne kadar tedavi verilse bile fetal hidrops geliştikten sonra prognoz kötü seyredebilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Hidrops fetalis, intrauterin transfüzyon

	Dosya / Açıklama
	Resim 1 Hiperekojen barsak ve hidrotoraks
	Resim 2 MCA Doppler PSV Ölçümü
	Resim 3 Triküspit rejurjitasyonu